Passie, pijn en perspectief…

Mijn werk als verzorgende IG in een woonzorgcentrum vind ik heerlijk om te doen en ik geniet van het contact met de bewoners en collega’s. De vraag is alleen hoe lang ik dit nog kan blijven doen.

Toen ik begon in de zorg waren er nog 65-jarigen die er zelf voor kozen om in een bejaardenhuis te gaan wonen. Ze hadden hiervoor geen indicatie nodig. Tilliften waren destijds amper nodig, want de meeste bewoners waren nog goed ter been. En mochten zij te veel zorg nodig hebben, dan verhuisden ze naar een verpleeghuis.

Als ik bewoners hielp met wassen en aankleden, ging ik voor het aandoen van (steun)kousen en schoenen op mijn knieën zitten, zodat ik niet hoefde te bukken. Nu neem ik mijn draagbare telescopische kruk mee. Deze kan ik op de juiste hoogte instellen. Daardoor hoef ik niet meer op mijn knieën te zitten, of te bukken. Want na bijna dertig jaar werken in de zorg zijn mijn knieschijven versleten en heb ik artrose aan beide knieën.

Op dit moment heb ik mij gedeeltelijk ziek gemeld, omdat de pijn dusdanig aanwezig is dat ik geen directe patiëntenzorg kan bieden. Natuurlijk ben ik nog op de werkvloer aanwezig om taken uit te voeren die ik wel aankan, zoals medicijnen delen en bellen met artsen. Verder kijk ik wat er op de agenda staat dat ik kan oppakken. Daarnaast heb ik veel neventaken die ik kan blijven uitvoeren, zoals het begeleiden van leerlingen. Ik loop met ze mee als dat nodig is, heb gesprekken met ze en kijk opdrachten na. Het is fijn dat ik al dit werk nog wél kan doen.

Regie teruggeven

Mijn gedachten gaan intussen heen en weer. Wat zou ik willen als het werken in de directe patiëntenzorg niet meer lukt? Een aantal richtingen waar ik aan denk, is gaan werken als teamcoach, iets doen met zorgtechnologie, of cliënten en collega’s helpen bij psychosociale problemen.

Vorig jaar heb ik tijdelijk een aantal taken van mijn teamcoach overgenomen. Dat vond ik erg leuk. Ook werk ik nog altijd als Expert Innovatie. Innovatie en zorgtechnologie worden in de toekomst steeds belangrijker. Collega’s zijn soms bang dat we door het inzetten van zorgtechnologie alleen nog maar bij cliënten binnenkomen voor het aan- en uitkleden, en om ze naar het toilet te helpen. En dat wij ze dan geen goede, warme zorg meer geven. Maar een stuk eigen regie teruggeven vind ik juist ook goede zorg.

Veelzijdige ervaring

Verder ben ik twee jaar geleden afgestudeerd aan de hbo-opleiding Psychosociaal Counselor. Als counselor ondersteun ik cliënten met psychische en/of sociale problemen. Zo help ik ze bijvoorbeeld bij het voelen van hun emoties: blij, verdrietig, boos of bang. Of ik help ze hun gedachten te verhelderen. Ik help ze ook een doel te bereiken doordat ze hun gedrag aanpassen. Allemaal zodat de cliënt zich beter gaat voelen.

Al met al veelzijdige ervaring dus. Maar toch, ik vind het moeilijk om mijn geliefde werk als verzorgende IG los te laten. Ook de onzekerheid over wat de toekomst me gaat brengen, vind ik lastig. Maar ik ga ervan uit dat er iets moois op mijn pad zal komen!