Een kaarsje voor Thomas Carel
- 10 juli 2019
- Nieuwsbericht
- Palliatieve Zorg
Al haar cliënten die ze thuiszorg in hun laatste levensfase mocht geven, bleven Anke Verhoeven bij. Maar bij Thomas Carel en zijn gezin stapte de verzorgende IG wel in een heel warm bad. “Ik krijg weer kippenvel als ik eraan denk.”
“Als je bij iemand thuiskomt voor palliatieve zorg, kom je op best een moeilijk en intiem moment binnen. Sommige mensen kijken dan eerst de kat uit de boom. Maar bij Thomas Carel, een man van in de zestig die een gemetastaseerd prostaatcarcinoom had, voelde ik me meteen welkom. Hij kwam net uit het ziekenhuis en wilde de laatste dagen van zijn leven graag thuis doorbrengen bij zijn vrouw en twee kinderen. Met mijn collega’s uit ons team Mijn zorg voor jou – we geven thuiszorg in de laatste levensfase – wisselde ik de 24-uurszorg bij Thomas Carel af.”
Vier intensieve dagen, waarin we samen huilden en lachten
Intens
“Bij dit gezin stapte ik echt in een warm bad. Toen ik voor de eerste keer kwam aanlopen, liep zijn volwassen zoon naar buiten om me een knuffel te geven. Thomas Carel zelf zwaaide naar me vanaf zijn bed in de huiskamer. Er volgden vier intensieve dagen, waarin we met het gezin huilden en lachten. Heel intens en waardevol. Ze waardeerden onze zorg enorm, zeiden ze steeds. Ondanks dat hij er slecht aan toe was, kon Thomas Carel nog zó genieten van gesprekken. Hij haalde mooie herinneringen op, vertelde steeds weer hoe hij had genoten van het leven. Voor de dood was hij niet bang. Hij had nog één grote wens: zijn broer uit Australië nog een keer zien. Dat gebeurde ook. Het was zo ontroerend om hun ontmoeting mee te maken. Ik mocht hen filmen en krijg weer kippenvel als ik eraan denk. De dag erna is Thomas Carel overleden.”
Speciaal plekje
“Samen met een collega heb ik Thomas Carel verzorgd na zijn overlijden. Dat vind ik altijd fijn om te doen, zo geef je de familie een mooie opbaring. Twee maanden later nam de familie weer contact op: of we langs wilden komen om samen nog een keer terug te blikken op Thomas Carels laatste dagen. Tijdens dat bezoek kregen we het boek Die ene patiënt van Ellen de Visser, waarin zorgverleners vertellen over de patiënt die hun leven voor altijd veranderde. Een prachtig cadeau, er staan voor mij veel herkenbare verhalen in het boek. Alle cliënten blijven je bij – geen wonder met zo’n intens zorgtraject – maar Thomas Carel blijft altijd een speciaal plekje in mijn hart houden. Op mijn verjaardag, toevallig op dezelfde datum als hij altijd jarig was geweest, stak ik een kaarsje voor hem aan.”
Bron: V&VN Magazine 4-2019 | Tekst: Annemarie van Dijk
Vanaf begin 2020 kun je reageren op berichten via het nieuwe verenigingsplatform van V&VN. Wil je nu al een reactie kwijt? Praat mee op social media.
Word lid en praat mee!
Samen met 105.000 leden maken we ons als beroepsvereniging sterk voor professionalisering van de beroepen verpleegkundige, verzorgende en verpleegkundig specialist. Leden horen, zien en helpen; dat is waar we als V&VN voor staan. Wil jij invloed hebben op hoe jouw beroep zich ontwikkelt? Word lid van V&VN.
