‘Ik val overal buiten, ondanks al mijn opleidingen’

Er is de afgelopen weken veel over gepraat en geschreven: de komst van de nieuwe beroepsprofielen en de bijbehorende overgangsregeling. Of je nu binnen of buiten de overgangsregeling valt of direct toegang hebt tot het nieuwe beroep, het is goed om jezelf de vraag te stellen: wat wil ik? V&VN spreekt met verpleegkundigen over deze vraag. Deze keer: Esther Gesthuizen (50), wond- en decubitusverpleegkundige op de polikliniek chirurgie in Bernhoven.

“Ik wist al op jonge leeftijd: ik wil het ziekenhuis in. In 1986 begon ik dan ook aan de oude inservice-opleiding A. Ik heb gewerkt op verschillende afdelingen, in verschillende algemene ziekenhuizen én volgde allerlei opleidingen – van opleidingen over oncologie en urologie tot een post-hbo Zorginnovatie, een managementopleiding en de opleiding tot wondverpleegkundige.”

Leiderschap

“In het Sint Anna Ziekenhuis, nu Bernhoven, kon ik mijn teamleider vervangen, waardoor ik kon snuffelen aan het leiderschap. Ik heb vervolgens geholpen om de functie van zorgcoördinator te ontwikkelen en uit te rollen in het hele ziekenhuis. Een mooie leerschool, maar ik realiseerde me toch dat ik aan het bed wil staan. Daarom heb ik destijds gesolliciteerd op de functie voor wond- en decubitusverpleegkundige, ook bij Bernhoven. Inmiddels werk ik nog steeds in die functie. Zoals ik altijd zeg: ik heb de leukste baan van Bernhoven!”

Buiten de overgangsregeling

In Bernhoven zijn al behoorlijke stappen gezet als het gaat over de invoering van functiedifferentiatie. Wat er met de functies van de gespecialiseerd verpleegkundigen op de poli’s gaat gebeuren, is nog niet helemaal duidelijk. Daar wordt samen met verpleegkundigen over nagedacht. Esther: “Op zich vind ik functiedifferentiatie prima. Het is natuurlijk raar dat mensen op verschillende niveaus worden opgeleid, maar uiteindelijk allemaal hetzelfde gaan doen. Ik werk als gespecialiseerd verpleegkundige op een poli en heb allemaal gespecialiseerde collega’s: van stomaverpleegkundigen tot mammacareverpleegkundigen.

Over onze functies is nog veel onduidelijk: worden dit regiefuncties? Of blijven de functies zoals ze nu zijn? Persoonlijk vind ik het regiefuncties. Wij zijn al bezig met onderzoek doen en werken coördinerend. Maar niet alle gespecialiseerd verpleegkundigen hebben een CZO-erkende opleiding op NLQF6-niveau. Ook ik niet. Toen de overgangsregeling net bekend werd, voelde ik dan ook veel pijn. Ik val overal buiten, terwijl ik voor mijn gevoel zo’n beetje alle opleidingen heb gedaan. Mijn vergelijking: stel je bent directeur zonder diploma voor onderdirecteur en je moet ineens je onderdirecteurendiploma halen om directeur te mogen blijven. Zo voelt het. De onzekerheid over wat er met je functie gebeurt zorgt voor pijn en onrust. Dat zie ik ook op andere plekken in het land.”

Verdriet mag er zijn

Esther besprak haar pijn en verdriet met haar leidinggevende. “Die gevoelens mochten er zijn. Mijn leidinggevende heeft steeds naar mij geluisterd. Waar zat mijn verdriet? Ze hielp me relativeren. Op een gegeven moment realiseerde ik me: pijn en verdriet zitten bij jezelf. Ik schoot in de doe-stand en ging checken: klopt mijn gevoel, klopt mijn beeld? Als ik dit doe, wat gebeurt er dan? Wat zijn mijn mogelijkheden? Ik ben opleiders gaan mailen, met de vraag of mijn opleidingen NLQF6-gecertificeerd konden worden. Waarschijnlijk kan dat niet, maar kan ik wel de hbo-v doen of kiezen door de speciaal door Bernhoven ontwikkelde opleiding."

NLQF6

De opleiding van Bernhoven duurt 13 maanden en bestaat uit verschillende modules – leiderschap, klinisch redeneren, evidence based practise en coaching. Deze opleiding is onlangs NLQF6-gecertificeerd. “Omdat ik geen ambitie heb om ooit buiten het ziekenhuis te gaan werken, zou de interne opleiding voor mij voldoende zijn. Dan val ik binnen de overgangsregeling. De interne opleiding zou voor mij voelen als iets extra’s, een kans om te bewijzen dat ik het kan. De hbo-v zou voor mij voelen alsof ik een stap terug moet doen, alsof ik een kunstje moet leren dat ik al kan.”

Laat het ons bewijzen

Niet iedere instelling heeft zijn eigen opleiding gecertificeerd op NLQF6-niveau. Esther pleit dan ook voor een verbreding van de overgangsregeling. “Van de gespecialiseerd verpleegkundigen die buiten de boot vallen is denk ik maar een kleine groep die zegt: ik wil aan de slag als regieverpleegkundige. Het zou fijn zijn als er voor die groep een uitzondering wordt gemaakt en dat die groep binnen de overgangsregeling valt. Met het idee: laat het maar zien! Dan geef je die groep de credits die ze verdient. Dat die verpleegkundigen wel willen aantonen dat ze het kunnen, daar ben ik van overtuigd.”

Wat wil ik?

Esthers antwoord op de vraag ‘wat wil ik’ is duidelijk: wond- en decubitusverpleegkundige blijven. “Als mijn functie inhoudelijk niet verandert, wil ik dit blijven doen. Ook als het geen regiefunctie wordt. Toch zou ik wel nu de mogelijkheid willen benutten om de opleiding van Bernhoven te volgen. De kans om zo op NLQF6-niveau te komen wil ik met beide handen aangrijpen!”

Lees alles over de beroepsprofielen op de themapagina.

Beeld: Ilja Huner.

Vanaf begin 2020 kun je reageren op berichten via het nieuwe verenigingsplatform van V&VN. Wil je nu al een reactie kwijt? Praat mee op social media.