Verpleegkundige gaat boekje te buiten in familiedrama, wat kunnen we leren?

Fouten maken doen we allemaal, maar de ene fout heeft grotere gevolgen dan de andere. Iets waar een sociaalpsychiatrisch verpleegkundige over kan meepraten. Ze raakte betrokken bij een familiedrama en ging haar boekje te buiten door ten onrechte te oordelen over wilsbekwaamheid, zo concludeerde het Regionaal Tuchtcollege. Wat kunnen we hier als beroepsgroep van leren?

Het begint in 2015 als een man één van zijn zoons onterft. Een jaar later overlijdt hij. De onterfde zoon start een procedure om het testament nietig te verklaren. Hij verzoekt de verpleegkundige, die directeur is van een bureau voor advies, onderzoek en interventie bij ouderenmishandeling, om onderzoek te doen naar de wilsbekwaamheid van zijn vader. Zij concludeert dat de man wilsonbekwaam was toen het testament werd ondertekend.

Een andere zoon van de man dient daarop een klacht in tegen de verpleegkundige. Het Regionaal Tuchtcollege oordeelt in maart 2021 dat ze buiten de grenzen van haar deskundigheid is gegaan. Daarnaast voldoet het onderzoeksrapport aan geen van de vastgestelde criteria. Zo ontbreek een er bijvoorbeeld een duidelijk overzicht van feiten, omstandigheden en bevindingen waar ze haar conclusies op baseert. Ook is het rapport erg summier. Ze krijgt een voorwaardelijke schorsing opgelegd van zes maanden.

“Je kunt soms in moeilijke situaties terechtkomen, dat heb ik zelf ook ervaren”, zegt Nandl Lokhorst, voorzitter van V&VN SPV. “Deze verpleegkundige is jarenlang directeur van een bureau voor ouderenmishandeling, dus kennis en ervaring heeft ze. Daarnaast heeft ze geen behandelrelatie met de oudere man gehad en staat er dus 'onafhankelijk' in. Ze heeft echter wel een aantal fouten gemaakt. De belangrijkste is dat ze oordeelde over wilsbekwaamheid. Daarnaast schreef ze geen goede rapportage en nam ze de verdenking (dat de man het syndroom van Korsakov zou hebben) van een huisarts over terwijl hij betrokken is in deze zaak.”

Wat kunnen we leren?

• “Allereerst: schoenmaker, blijf bij je leest. Ondanks dat deze verpleegkundige waarschijnlijk zeer ervaren is en vanuit haar ervaring heel goed kan aangeven of iemand wilsbekwaam is of niet, had ze hiervoor een arts moeten raadplegen. Als je schrijft vanuit jouw beroep als SPV'er, dan moet je je aan de beroepscode en het beroepsprofiel houden.”
  
  
• “Zorg voor een goede rapportage. Beschrijf iedere stap die je hebt gedaan en leg uit hoe je tot jouw conclusie komt. Ik ga er  vanuit dat ze dit heeft gedaan, maar schrijf het op tot vervelens aan toe. Buitenstaanders moeten jouw gedachtegang kunnen volgen. In deze casus wordt ze hierop afgerekend, terwijl ik vermoed dat ze geprobeerd heeft om kundig te handelen.”

• “En tot slot kunnen we leren dat het lastig is om met de druk vanuit familie om te gaan. Uit eigen ervaring weet ik dat dit moeilijk is, omdat er een groot beroep op je wordt gedaan. Maar blijf hieruit. Het is - in dit geval - een machtsstrijd tussen de broers, waarbij jij altijd de verliezer bent.”